Gita Dhyanam
पार्थाय प्रतिबोधितां भगवता नारायणेन स्वयं व्यासेन ग्रथितां पुराणमुनिना मध्ये महाभारतम्। अद्वैतामृतवर्षिणीं भगवतीमष्टादशाध्यायिनीम् **अम्ब त्वामनुसन्दधामि भगवद्गीते भवद्वेषिणीम्॥१॥
pārthāya pratibodhitāṃ bhagavatā nārāyaṇena svayaṃ vyāsena grathitāṃ purāṇa-muninā madhye mahābhāratam। advaitāmṛta-varṣiṇīṃ bhagavatīm-aṣṭādaśādhyāyinīm **amba tvām-anusandadhāmi bhagavad-gīte bhava-dveṣiṇīm॥1॥
नमोज्ञानेन्द्राय साकिनाध्यासाय सुप्त्तेः
व्योसाप्रियाय वकत्रयाय वेधसे
ज्ञानाम्बुसे नारायणानुसत्कृते
भक्तात्मको भगवती तनुधर॥namostu te vyāsa viśāla buddhe phullāravinda āyata patra netra। yena tvayā bhārata tailapūrṇaḥ **prajvālito jñānamayaḥ pradīpaḥ॥2॥
प्रपन्नपारिजाताय तोत्रवेत्रैकपाणये ज्ञानमुद्राय कृष्णाय गीतामृतदुहे नमः॥
prapanna-pārijātāya totra vetraika pāṇaye। **jñāna mudrāya kṛṣṇāya gītāmṛta duhe namaḥ॥3॥
सर्वोपनिषदो गावो दोग्धा गोपालनन्दनः पार्थो वत्सः सुधीर्भोक्ता दुग्धं गीतामृतं महत्॥
sarvopaniṣado gāvo dogdhā gopāla-nandanaḥ। **pārtho vatsaḥ sudhīr bhoktā dugdhaṃ gītāmṛtaṃ mahat॥4॥
वसुदेवसुतं देवं कंसचाणूरमर्दनम् देवकीपरमानन्दं कृष्णं वन्दे जगद्गुरुम्॥
vasudeva-sutaṃ devaṃ kaṃsa-cāṇūra-mardanam। **devakī-paramānandaṃ kṛṣṇaṃ vande jagad-gurum॥5॥
भीष्मद्रोणतटा जयद्रथजला गान्धारनीलोत्पला शल्यग्राहवती कृपेण वहनी कर्णेन वेलाकुला। अश्वत्थामविकर्णघोरमकरा दुर्योधनावर्तिनी सोत्तीर्णा खलु पाण्डवै रणनदी कैवर्तकः केशवः॥
bhīṣma-droṇa-taṭā jayadratha-jalā gāndhāra-nīlotpalā śalya-grāhavati kṛpeṇa vahanī karṇena velākulā। aśvatthāmā-vikarṇa-ghora-makarā duryodhanāvartinī **sottīrṇā khalu pāṇḍavai raṇa-nadī kaivartakaḥ keśavaḥ॥6॥
पाराशर्यवचः सरोजममलं गीतार्थगन्धोत्कटम् नानाख्यानककेसरं हरिकथासम्बोधनाबोधितम्। लोके सज्जनषट्पदैरहरहः पेपीयमानं मुदा भूयाद्भारतपङ्कजं कलिमलप्रध्वंसिनः श्रेयसे॥
pārāśarya-vacaḥ sarojam-amalaṃ gītārtha-gandhotkaṭam nānā-khyāna-kesar-aṃ hari-kathā-sambodhanā-bodhitam। loke sajjana-ṣaṭ-padair-aharahaḥ pepīyamānaṃ mudā **bhūyād-bhārata-paṅkajaṃ kali-mala-pradhvaṃsinaḥ śreyase॥7॥
मूकं करोति वाचालं पङ्गुं लङ्घयते गिरिम्। यत्कृपा तमहं वन्दे परमानन्दमाधवम्॥
mūkaṃ karoti vācālaṃ paṅguṃ laṅghayate girim। **yat-kṛpā tamahaṃ vande paramānanda-mādhavam॥8॥
यं ब्रह्मा वरुणेन्द्ररुद्रमरुतः स्तुन्वन्ति दिव्यैः स्तवैः वेदैः साङ्गपदक्रमोपनिषदैर्गायन्ति यं सामगाः। ध्यानावस्थिततद्गतेन मनसा पश्यन्ति यं योगिनः यस्यान्तं न विदुः सुरासुरगणाः देवाय तस्मै नमः॥
yaṃ brahmā varuṇendra-rudra-marutaḥ stunvanti divyaiḥ stavair vedaiḥ sāṅga-pada-kramopaniṣadair-gāyanti yaṃ sāmagāḥ। dhyānāvasthita-tadgatena manasā paśyanti yaṃ yoginaḥ **yasyāntaṃ na viduḥ surāsura-gaṇāḥ devāya tasmai namaḥ॥9॥
Comments
Post a Comment